CodziennikiMagazyn "Chacker in ACT(A)ion"



Design Thinking



01.07.2021

Efektywne opracowywanie i wykorzystywanie prototypów

Przeprowadzaj eksperymenty związane z Twoimi założeniami na wczesnym etapie i przy niskich nakładach, aby szybko wprowadzać zmiany. Takie podejście odpowiada koncepcji szczupłego start-upu Erica Riesa, który jako założyciel firmy i autor ukuł termin minimum viable product (MVP). Minimalnie opłacalny produkt to minimalnie funkcjonalny prototyp produktu lub usługi, który umożliwia uzyskanie wymiernych opinii klientów na temat nowej funkcji lub cechy. W przypadku produktów innowacyjnych stworzenie minimalnego opłacalnego produktu jest jedną z opcji, jeśli chodzi o zebranie istotnych informacji od potencjalnych klientów. Zamiast produktów należy odwoływać się tutaj do prototypów, ponieważ nie są to produkty nadające się do sprzedaży. Zastosuj prototyp na każdym etapie rozwoju swojego pomysłu. Pamiętaj, aby odpowiedzieć na pytanie, jakiego rodzaju informacji zwrotnej z rynku potrzebujesz na następnym etapie rozwoju. Twoje prototypy powinny być funkcjonalne przez całą fazę rozwoju, aby klienci mogli je wypróbować. Wyobraź sobie, że Twoim pomysłem jest nowy samochód elektryczny ze szczególnie wydajnym napędem. Klasyczne podejście polega na tym, że najpierw tworzysz napęd, a następnie podwozie i karoserię, a następnie składasz wszystko w pojazd. Dla klienta poszczególne elementy napędu, podwozia i karoserii nie znaczą tak wiele. Dzięki podejściu szczupłego start-upu najpierw opracowałbyś napęd elektryczny do deskorolki, a następnie skuter, następnie rower, a następnie motocykl, a na końcu samochód. Te etapy rozwoju stanowią funkcjonalne prototypy, które mogą być testowane przez klientów i umożliwiają uzyskanie informacji zwrotnej. Powinieneś wybrać odpowiedni czas na stworzenie prototypu. Nie zaczynaj zbyt wcześnie ani nie czekaj zbyt długo. Pamiętaj o następujących zasadach efektywnego projektowania prototypów.
Powrót

02.07.2021

Mniej planuj, więcej eksperymentuj

Planując wdrożenie swojego pomysłu jako prototypu, nie wchodź w zbyt wiele szczegółów; zamiast tego skup się tylko na tych funkcjach lub cechach, które chcesz przetestować. Nie poświęcając dużo czasu, stwórz prototyp i wcześnie uzyskaj opinie klientów. Ucz się na podstawie każdej odpowiedzi klienta i realizuj szybki, uczący się przez działanie sposób działania.
Powrót

03.07.2021

Zminimalizuj wysiłek

Nie tworzysz idealnego produktu. Minimalnie opłacalny produkt ma, najlepiej, tylko jedną funkcję, którą chcesz przetestować. Tworząc minimalny opłacalny produkt, wybierz najprostszy typ, aby móc się z niego uczyć. Wcale nie chodzi o testowanie gotowego i doskonałego produktu i już angażowanie się w rozmowy sprzedażowe; w rzeczywistości jest dokładnie odwrotnie: pozwalasz klientowi testować poszczególne funkcje lub cechy oferty produktu lub usługi. Jeśli klient chce mieć więcej funkcji podczas wykonywania testu, stwórz w tym celu następny minimalny realny produkt. Poszukaj odpowiedzi klienta dotyczącej tylko jednej funkcji lub zmiany funkcji podczas testowania prototypu. Tworząc minimalny opłacalny produkt, unikasz dużych inwestycji w rozwój produktu, inwestując niewiele własnych środków finansowych w te testy. Możesz pożyczać, wydzierżawiać lub używać swobodnie dostępnych przedmiotów jako materiałów potrzebnych do tworzenia prototypów. Czynnik czasu również zachęca do prostego, minimalnego opłacalnego produktu. Chcesz szybko otrzymywać informacje zwrotne od klientów, aby zmniejszyć niepewność podczas samego procesu rozwoju. Zasada tworzenia i wyboru minimalnego opłacalnego produktu jest następująca: "Tak proste, jak to możliwe, tak znaczące, jak to tylko możliwe". Pomysł na Twitter został po raz pierwszy przetestowany jako projekt rozwojowy przez wewnętrzny personel firmy Odeo bez większego wysiłku. Początkowo dążyli jedynie do poprawy komunikacji wewnętrznej. Pracownicy byli zachwyceni możliwością wysyłania krótkich wiadomości przez Internet, co pozwoliło im zaoszczędzić setki dolarów na kosztach SMS-ów. Na podstawie tych pozytywnych opinii pomysł został dopracowany i opublikowany.
Powrót

04.07.2021

Popraw na wczesnym etapie

Odpowiedzi klientów regularnie wymagają mniejszych lub większych korekt kursu i zmian w Twoim pomyśle - innymi słowy osiach. (Termin obrotowy powstał w koszykówce, w której zmieniasz kierunek piłką, a jednocześnie stąpasz po ziemi.) Te czopy są z pewnością powszechne i częste na wczesnym etapie innowacji. Funkcja przetestowana przy minimalnym możliwym produkcie jest zaakceptowana lub odrzucona przez klienta. W przypadku odrzucenia należy zmienić kierunek. Dostosuj swój pomysł do życzeń i pomysłów klienta, wprowadzając niezbędne zmiany. Pozwala to zaoszczędzić pieniądze, ponieważ ciągły rozwój złego pomysłu może skutkować kosztownymi, złymi inwestycjami. Instagram, który pierwotnie wystartował w 2010 roku jako aplikacja o nazwie Burbn, umożliwiał użytkownikom czatowanie ze znajomymi, planowanie spotkań oraz edytowanie i udostępnianie zdjęć miejsc spotkań połączonych z danymi GPS. Użytkownicy prawie wyłącznie używali aplikacji do łatwej edycji zdjęć za pomocą filtrów, a następnie udostępniania zdjęć znajomym. Bazując na tych doświadczeniach, założyciele zmienili aplikację, skupiając się tylko na funkcjach fotograficznych i nazywając swoją firmową Instagram. Dwa miesiące później aplikacja miała już milion użytkowników.
Powrót

05.07.2021

Toleruj błędy

Niepowodzenie - które jest integralną częścią eksperymentów - powinno być tolerowane, akceptowane, a nawet oczekiwane. Błędy znalezione w Twoim prototypie przez klienta są okazją do nauki. Aby skutecznie się uczyć, musisz odpowiedzieć na następujące pytania:

•  Jak ujawnia się błąd? Czy klient widzi jakąkolwiek korzyść z prototypu? Czy klient ma problemy z obsługą? Czy klient uważa projekt za nieatrakcyjny? Czy klient uważa prototyp za nieatrakcyjny emocjonalnie?
•  Jakie są przyczyny błędu?
•  Jak uniknąć błędu i ulepszyć prototyp?

Jeśli otrzymasz negatywną informację zwrotną od klienta, musisz zareagować szybko i elastycznie. Zaprojektuj nowy prototyp i przetestuj go ponownie. Każdy wykryty błąd oszczędza koszty związane z niepożądanym rozwojem produktów.
Powrót

06.07.2021

Korzystanie z różnych prototypów

Wybierając prototyp, zadaj sobie pytanie, jaki test byłby najłatwiejszy do wykonania dla planowanego eksperymentu. Zastanów się, co chcesz wykonać w celu przetestowania dla planowanego eksperymentu. Zastanów się, czego chcesz się dowiedzieć. Następnie zadaj sobie pytanie, jakie odpowiedzi lub reakcje klienta pozwolą Twojemu prototypowi pomyślnie przejść eksperyment. Na koniec wyjaśnij, jak najszybciej i najłatwiej uzyskać te informacje. Ustal sobie ramy czasowe i budżet. Twoje eksperymenty prototypowe nie powinny trwać dłużej niż dwa lub trzy miesiące. Te specyfikacje pomogą Ci wybrać odpowiednią formę prototypu. Nie każdy z przedstawionych w dalszej części prototypów nadaje się do każdego zadania. Eksperymentuj ze swoim wyborem i zapoznaj się z indywidualnymi podejściami. Przydatne może być połączenie różnych prototypów do tego samego zadania. Często w fazie prototypu uwaga szybko skupia się tylko na jednym ulubionym pomyśle - przeciwdziałaj tej sytuacji, oferując kilka prototypów do porównania. Śmiało i twórz prototypy dla wszystkich obiecujących pomysłów, choć nie zaszkodzi również stworzyć prototyp dla pomysłu, który na pewno odrzucisz ze względu na jego nieefektywność lub ryzyko. Często wspomina się o prototypach ciemnych koni, które są oceniane jako kreatywne, ale też zbyt ryzykowne. W wyścigach konnych czarny koń oznacza, że czasami wygrają outsiderzy. W ten sposób unikasz zbyt wczesnego decydowania się na konkretne prototypy, aby nie ograniczać niepotrzebnie szybkiego poszukiwania rozwiązania. Prototypy szczególnie dobrze nadają się do fizycznego opracowywania produktów, ale dzięki podejściom wymienionym w dalszej części tego rozdziału oferty usług i modele biznesowe również mogą stać się jasne i namacalne.
Powrót

07.07.2021

Uczynienie pomysłów jasnymi i namacalnymi

Możesz łatwo i szybko stworzyć prototyp swojego pomysłu na papierze, na tablicy lub na urządzeniu elektronicznym (laptop, smartfon, tablet) z rysunkami i kolażami zdjęć. Możesz nakreślić projekt produktu; możliwe są również rysunki funkcji i cech Twojego pomysłu. Obrazy z książek, czasopism, gazet, broszur reklamowych, katalogów lub Internetu mogą być używane do tworzenia kolaży fotograficznych ilustrujących Twój pomysł. Pokaż swój rysunek lub kolaż zdjęć potencjalnym klientom przez pięć sekund, a następnie zapytaj ich, co mogą sobie przypomnieć i jakie to wrażenie wykonane na nich. Przy wykonywaniu na nich nieodzownych nieodzownych są prototypowe rysunki i obrazy. Prototypowe rysunki i obrazy są niezbędne na wczesnym etapie rozwoju produktu. Oprócz dwuwymiarowych rysunków i obrazów możesz użyć prostych projektów modeli wykonanych z papieru, kartonu, plasteliny, styropianu lub innych materiałów piankowych, aby zilustrować lub naśladować pewne funkcje lub cechy Twojego pomysłu. Zastosowanie drukarek 3D umożliwia wytwarzanie imponujących prototypów przy niewielkim nakładzie pracy
Powrót

08.07.2021

Opowiadanie historii

Opowiedz historię lub przeprowadź historię o użytkowaniu produktu, aby otrzymać informację zwrotną na temat jego użyteczności i łatwości użytkowania wraz z sugestiami dotyczącymi ulepszeń. W przypadku opowiadania historii w żywy sposób wykorzystujesz format narracji, aby przedstawić użyteczność lub użyteczność swojego pomysłu jako prawdziwej lub fikcyjnej historii. Storytelling może być używany jako test prototypu, dzięki czemu możesz graficznie wyjaśnić swój pomysł klientom i poprosić o opinię. Może być trudno zrozumieć nowe pomysły na produkty, usługi i modele biznesowe, które jeszcze nie istnieją - w takich przypadkach opowiadanie historii jest odpowiednią metodą. Ludzie lubią historie, a to pozwala im łatwo odnieść się do twojego pomysłu. Historie budzą ludzką ciekawość, bawią ludzi i zwiększają uwagę. Nie mieszaj storytellingu z myśleniem projektowym i kampanią reklamową dojrzałego produktu. W tej wczesnej fazie nie chcesz sprzedawać niczego z historią swojego pomysłu. Chodzi o ocenę Twojego pomysłu za pomocą opinii klientów i otrzymywanie możliwości poprawy. Otwarcie komunikuj klientowi cele zamierzone w historii. Potencjalni klienci lub użytkownicy będą rozmawiać chętniej i uczciwiej, gdy wiedzą, że to nie jest reklama sprzedażowa. Twoja historia nie musi być idealna. Zapytaj klienta, czy czegoś brakuje lub należy poprawić. Najpierw opisz prostymi słowami główne przesłanie tej historii. Klient powinien być w stanie odnieść się do sytuacji podczas korzystania z Twojego produktu i zrozumieć szczególną korzyść z Twojego pomysłu. Odpowiedzi na poniższe pytania pomogą Ci znaleźć kluczową wiadomość:

•  Kto jest docelowym użytkownikiem wiadomości?
•  Jakie informacje zwrotne chcesz otrzymać od klienta?

Na pewno wzbudzisz u klienta pozytywne emocje, opisując korzyści płynące z wykorzystania swojego pomysłu. Ludzie szukają nagród w opowiadaniach. W historii opisz, w jaki sposób Twój pomysł przyniesie klientowi nagrodę. Nagrody można pokazać na trzy sposoby:

•  Poczucie bezpieczeństwa: ludzie chcą przezwyciężyć strach i niepewność. Szukają konsekwencji, stabilności i kompensacji. Tęsknią za zaangażowaniem, troską, domem i tradycją.
•  Poczucie stymulacji: ludzie szukają nowych bodźców. Chcą być aktywni i wyrwać się z rutyny. Zamiast się nudzić, ludzie szukają przyjemności, zabawy, ekscytacji, różnorodności lub niespodzianek.
•  Poczucie statusu i wyższości: ludzie starają się pokazać osiągnięcia. Chcą cieszyć się sukcesem i wyższością, zwyciężać nad innymi i poszerzać swoje terytoria. Dlatego ludzie dążą do unikania porażki, irytacji, gniewu i niezadowolenia.

Użyj typowego klienta lub użytkownika jako bohatera historii. Nadaj bohaterowi imię. Sytuacja, czas i miejsce mogą mieć wpływ na fabułę. Opisz je, jeśli są znaczące. Zastosuj metodę Persona, aby scharakteryzować bohatera swojej historii - jego wiek, wygląd, cechy i zachowanie wraz z jego wartościami i preferencjami. Na początku swojej historii przedstaw bohatera, miejsce i sytuację. Następnie buduj napięcie, opisując problem, brak lub wyzwanie z perspektywy twojego protagonisty. Rozwiązanie konfliktu składa się z alternatyw, które można wybrać. Krótko opisz dostępne alternatywy i ich wady lub słabości. Sprawy przybierają obrót na lepsze wraz z wprowadzeniem Twojego pomysłu, który opiszesz w żywych słowach. Opowieść kończy się szczęśliwym zakończeniem - pozytywnym rozwiązaniem, w którym Twój pomysł ma swoje szczególne zalety. Twój pomysł jest bohaterem opowieści, która rozwiązuje problem klienta, usuwa braki lub pomaga sprostać wyzwaniom docelowych użytkowników. Po opowiedzeniu tej historii potencjalnemu klientowi poproś o opinię, używając następujących pytań:

•  Czy ta historia jest twoją historią? Czy różni się od twojego? Jeśli tak, to w jaki sposób?
•  Co byś dodał lub pominął w tej historii?
•  Podobała Ci się historia? Dlaczego?
•  Jakich korzyści oczekujesz od tego pomysłu?
•  Czy chciałbyś wykorzystać ten pomysł?
•  Co postrzegasz z tym pomysłem?

Historia umożliwia lepszą komunikację z klientem. Zauważysz dodatkową korzyść: Ty też lepiej zrozumiesz swój pomysł, jeśli opiszesz go w formie opowieści, używając prostego i jasnego języka. Wykryjesz wady w swoim pomyśle i luki w prezentacji o korzyściach płynących z jego wykorzystania, co w efekcie pomoże Ci go wypromować.
Powrót

09.07.2021

Wizualizacja historii

Tablica narracyjna (storyboarding i wizualne opowiadanie historii to inne terminy dla tej samej koncepcji) to metoda żywego przedstawiania Twojej historii. Walt Disney pierwotnie używał tablicy korkowej do produkcji filmowych. Fabuła jest schematycznie zarysowana rysunkami poszczególnych scen. Storyboard - z przedstawieniem bohatera, sytuacji, napotkanych problemów i sposobów ich przezwyciężenia - powinien składać się maksymalnie z ośmiu scen. Zarysuj poszczególne sceny za pomocą działań fabularnych w pudełkach wielkości fiszek lub karteczek samoprzylepnych. Szkic składa się zaledwie z kilku elementów: otoczenia, postaci (klienci, doradcy klienta), dymków, dymków myśli i istotnych elementów (laptop, telefon komórkowy, urządzenia, wyposażenie). Narysowany zegar może pokazywać odpowiedni czas. Nie są potrzebne żadne umiejętności artystyczne, ponieważ nie chodzi o perfekcyjne rysowanie. Używaj figurek z patyków i prostych symboli (emotikony). Pokaż scenorys klientowi, a następnie poproś o odpowiedź związaną z następującymi pytaniami:

•  Czy storyboard realistycznie przedstawia problemy i działania klienta?
•  Czy działania są nieprawdziwe?
•  Czy funkcje i cechy pomysłu są przydatne dla klient?
•  Czy zalety korzystania z pomysłu są zrozumiałe i jasne?
•  Czy istnieje potrzeba ulepszenia pomysłu?

Poszczególne sceny storyboardu mogą być niekompletne. Poproś klienta o ich wypełnienie. Bąbelki myśli w scenorysach mogą być puste, aby klienci mogli ich używać do wprowadzania swoich myśli i uczuć, takich jak radość, irytacja lub zamieszanie. Oprócz korzystania z formy narracyjnej możesz nakręcić film przedstawiający historię przedstawiającą zalety Twojego pomysłu. To sprawia, że Twój pomysł jest bardziej żywy. Możesz znaleźć kilka rozwiązań programowych online pod wyszukiwanym terminem filmy objaśniające, które umożliwiają samodzielne tworzenie filmów lub komiksów do tych celów bez konieczności posiadania jakiejkolwiek wiedzy. Użyjesz scenorysu, aby stworzyć scenariusz, który podsumowuje fabułę Twojej historii w poszczególnych scenach.
Powrót

10.07.2021

Wykonywanie historii

Gry fabularne pozwalają realistycznie przedstawić swoją historię w sposób, który ilustruje zalety Twojego pomysłu. Dzięki temu Ty i klient możecie lepiej odnieść się do roli lub sytuacji, w której Twój pomysł zostanie wykorzystany. Gry fabularne są szczególnie dobrym wyborem dla usług. Różne typy klientów i pracowników mogą pełnić różne role. Możesz realistycznie grać w RPG, używając kostiumów, rekwizytów, mebli i urządzeń. Następnie publiczność jako potencjalni klienci i uczestnicy gry fabularnej może ocenić, co czuli i jak doświadczyli danej sytuacji, dlaczego jakie działania zostały wykonane i czy można było postąpić inaczej. Obserwator może również robić notatki i zdjęcia lub nakręcić film z gry fabularnej. Możesz także odgrywać historie lub sytuacje z figurkami i klockami Lego. Pomysły na usługi można zobrazować za pomocą sekwencji poszczególnych scen Lego. Poprawia to przejrzystość, dzięki czemu Ty i Twój klient możecie podejść do swojego pomysłu na rozwiązanie z innej perspektywy i uniknąć wizji tunelowej.
Powrót

11.07.2021

Korzystanie z cyfrowych prototypów

Szkielety mogą być używane do przedstawiania graficznych reprezentacji elementów obsługi lub przycisków, które będą później używane w witrynie internetowej lub na wyświetlaczach, urządzeniach elektronicznych lub innych ekranach projekcyjnych. Elementy obsługi lub przyciski są przedstawione tylko na schematycznych rysunkach i mają na celu pokazanie położenia i rozmiaru symboli lub tekstu w postaci symboli zastępczych. Teksty "Lorem ipsum", które są tekstami wypełniającymi bez znaczącej treści, są często używane jako symbole zastępcze. Jest to prosta opcja do wewnętrznego rozwoju, umożliwiająca szybkie wypełnienie i uporządkowanie prezentacji za pomocą bloków tekstowych. Unikaj takich tekstów, gdy przeprowadzasz eksperymenty, bo inaczej zdezorientujesz klienta. Sformułuj krótkie, poprawne teksty - takie, które nie będą wymagały dodatkowego wysiłku. Narysuj szkielety ręcznie, zrób je z papieru lub utwórz cyfrowo za pomocą odpowiedniego oprogramowania. Klient może je zmienić cyfrowo za pomocą odpowiedniego oprogramowania. Klient może zmienić położenie i wielkość elementów obsługi i symboli. Modele szkieletowe mogą być również klikalne w postaci prostej strony internetowej. Klikając przycisk lub symbol, użytkownicy uzyskują dostęp do dodatkowych stron lub funkcji. Możesz zminimalizować swój wysiłek, ustawiając klikalne tylko te symbole, które chcesz przetestować. Niedokończone szablony mogą motywować klientów bardziej niż doskonale zaprojektowane szablony, ponieważ da im to poczucie, że ich opinia może mieć wpływ na wczesnym etapie. Nie używaj żadnych uproszczonych wersji prototypu - takich, w których ktoś jest proszony o kliknięcie przycisku na stronie internetowej, tylko po to, aby otrzymać powiadomienie, że oferta jest w fazie rozwoju (w budowie) lub gdy widzi błąd Nie znaleziono strony wiadomość. Ta fałszywa strona internetowa z drzwiami lub strona 404, choć często używana do testowania ogólnego zainteresowania klienta, nie jest czymś, do czego powinieneś dążyć. To tylko denerwuje użytkowników; szczególnie ci potencjalni klienci, którzy mogliby później polecić Twoją ofertę. Możesz korzystać z rozbudowanych witryn internetowych, znanych jako makiety. W makiecie używasz typografii, kolorów i symboli tak, jak można je zwizualizować w późniejszym projekcie. Wyświetlana jest podstawowa struktura wszystkich elementów sterujących, która nie jest w pełni funkcjonalna. Podczas dużej konferencji w San Francisco założyciele Airbnb początkowo oferowali własne, prywatne mieszkania do wynajęcia krótkoterminowego i umieścili zdjęcia swoich mieszkań na prostej stronie internetowej. W ten sposób zbadali, czy w zasadzie może być zainteresowanie niedrogimi, krótkimi pobytami poza hotelami. Możesz używać całych stron internetowych jako cyfrowych prototypów. Stwórz stronę internetową, na której przedstawiasz swoje pomysły i oceniasz zachowanie użytkowników na tej stronie. Aplikacja Buffer umożliwia planowanie wiadomości w różnych sieciach społecznościowych, takich jak Facebook, Instagram, Twitter i LinkedIn. Komunikaty mogą więc być publikowane o określonych porach dnia lub w ustalonych odstępach czasu. Prototypem była strona internetowa (strona docelowa), na której prezentowane były funkcje i na której zainteresowani odwiedzający mogli zarejestrować się do pierwszego użycia. Założyciel, Joel Gascoigne, zaprogramował aplikację dopiero po uzyskaniu wystarczającej liczby rejestracji. Pierwsza wersja mogła być używana tylko na Twitterze. Dziewięć miesięcy później aplikacja dotarła do ponad 100 000 użytkowników. Mobilizuj odwiedzających Twoją stronę internetową, informując swoje kontakty społecznościowe za pośrednictwem poczty elektronicznej lub prowadząc kampanie marketingowe za pomocą optymalizacji pod kątem wyszukiwarek, reklam lub programów partnerskich (programy partnerskie). Ta strona docelowa opisuje albo tylko problem, albo możliwe rozwiązanie. W zależności od stanu rozwoju odwiedzający serwis mogą częściowo wypróbować oferowany produkt lub usługę. Użytkownicy tej witryny mogą zarejestrować się za pomocą swoich danych kontaktowych. Z kolei otrzymują więcej informacji, biuletyn lub wiadomość e-mail, gdy produkt jest dostępny. Rejestracja służy do mierzenia współczynnika konwersji - innymi słowy, ilu odwiedzających staje się aktywnymi potencjalnymi nabywcami. Możesz ocenić zachowanie odwiedzających witrynę, korzystając z różnych kluczowych wskaźników wydajności, takich jak liczba odwiedzających, odwiedzane strony lub długość wizyty.
Powrót

12.07.2021

Demonstrowanie zamiast prezentowania

Kiedy masz do czynienia z minimalnym opłacalnym produktem concierge, zamówienie klienta jest wykonywane ręcznie w fazie testowej z zamiarem późniejszej automatyzacji. Zanim powstanie czasochłonne lub kosztowne (idealne) automatyczne rozwiązanie techniczne, pomysł jest gruntownie testowany przez klienta. Ręczne przetwarzanie indywidualnych zamówień klientów może być skomplikowane, ale jest wysoki efekt uczenia się. Dowiesz się, jak przeprowadzić proces oraz czego klient wymaga i jest gotów zapłacić. W oparciu o preferencje kulinarne swoich użytkowników platforma internetowa Food on Your Table tworzy przepisy z listami zakupów na podstawie aktualnych ofert supermarketów. Prototyp składał się z jego założyciela, Manuela Rosso, który podchodził do potencjalnych klientów ze swojego kręgu przyjaciół i co tydzień ręcznie tworzył dla nich przepisy i listy zakupów. Z własnych obserwacji nauczył się tak wiele, że później zautomatyzował proces poprzez ofertę online. Minimalnie opłacalny produkt Wizard of Oz ma takie samo podejście jak minimalnie opłacalny produkt concierge, ale tutaj klienci nie wiedzą, że w tle jest ręczny proces. Klienci uważają, że ich zamówienia są w większości zautomatyzowane. Tak jak w klasycznym filmie Czarnoksiężnik z Krainy Oz, cokolwiek dzieje się za ekranem, że tak powiem. Podejście jest takie: "Udawaj, aż ci się uda". W 2008 roku Groupon był tylko blogiem prezentującym oferty kuponowe; gdy tylko wystarczająca liczba kupujących zażądała oferty, skontaktowano się z nimi osobiście przez e-mail z kuponem w formacie PDF. Kupujący nie zauważyli tych ręcznych czynności w tle. Dopiero później cały proces został zautomatyzowany. Już w latach 80. IBM wykorzystał tę zasadę do sprawdzenia, czy istnieje rynek na transkrypcje wiadomości głosowych przez komputery z precyzją literową. Nie było to wtedy jeszcze technologicznie możliwe. IBM zaprezentował na targach komputer z mikrofonem, na którym zwiedzający mogli natychmiast zobaczyć wypowiadane słowa jako tekst na ekranie. Ale to był blef: sygnał z mikrofonu został przeniesiony do sąsiedniego pokoju, gdzie ktoś wpisał go do komputera. Pierwszym komputerem szachowym na świecie był prototyp Czarnoksiężnika z Krainy Oz. W 1769 roku w Austrii wprowadzono automat składający się z naturalnej wielkości postaci przed szachownicą. Ręce postaci mechanicznie poruszały figurami szachowymi. Ten komputer szachowy grał z ludźmi na imprezach i urzekał publiczność. W tym czasie nie istniały żadne komputery. Wewnątrz komputera szachowego był mały człowiek, który poruszał figurami i był dobrym szachistą. Można znaleźć kilka platform internetowych do niedrogiego tworzenia prototypów technicznych za pomocą modułów sprzętowych lub programowych. Oferują standardowe moduły do konkretnych zastosowań z systemami czujników, generatorami ruchu, wyświetlaczami i rozwiązaniami programowymi. Niektóre z tych ofert to programy typu open source, których możesz używać do eksperymentów za darmo. Możesz zrobić kolejny krok dzięki szybkiemu prototypowaniu, które składa się z różnych procesów produkcyjnych opartych na danych projektowych i jest przeznaczone do szybkiego tworzenia prototypów. Dojrzałe prototypy można rozwijać za pomocą drukarek 3D lub wycinarek laserowych.
Powrót

13.07.2021

Testowanie pomysłów i założeń

Myślenie projektowe opiera się na wczesnych informacjach zwrotnych od potencjalnych klientów na temat Twoich pomysłów i założeń. Możesz uczyć się z tych informacji zwrotnych, dostosowując swoje założenia i rozwiązania do nowej rzeczywistości. Pomyśl o tym procesie jako o eksperymencie, w którym przyjmujesz założenie i testujesz je poprzez wymianę z docelowymi użytkownikami. W tym rozdziale dowiesz się, jak najlepiej przetestować swoje pomysły i założenia. Kroki są proste: zdecyduj, czego chcesz się nauczyć za pomocą metody testowania, a następnie sformułuj i sprawdź różne założenia dotyczące zachowania docelowych użytkowników, ich problemów i życzeń, a także pomysłów na rozwiązanie. Dowiesz się, jak wykonać te testy za pomocą wywiadów i badań online
Powrót

14.07.2021

Wyjaśnianie zadań w fazie testowej

W fazie testowej należy postępować jak badacz - innymi słowy, postawić hipotezę, a następnie sprawdzić, czy można ją zweryfikować na podstawie informacji zwrotnych od użytkowników docelowych. Hipoteza to nieudowodnione założenie dotyczące faktów lub praw, których słuszność chcesz sprawdzić. Hipotezę można udowodnić lub obalić podczas testu. W myśleniu projektowym możesz formułować hipotezy dotyczące docelowych użytkowników i pomysłów na rozwiązywanie problemów lub spełnianie życzeń. Hipotezy na temat pomysłu w postaci produktu, usługi czy modelu biznesowego mogą również odnosić się do poszczególnych części pomysłu lub realizacji. Chcesz sprawdzić, czy dana funkcja jest zaakceptowana przez klienta lub czy klient rozpoznaje określony kanał sprzedaży. Możesz przeprowadzać swoje eksperymenty za pomocą następującej metody. Możesz przeprowadzać swoje eksperymenty za pomocą następującej metody:

1. Wybierz odpowiednich docelowych użytkowników, którzy mają wspólny problem lub potrzebę, dla której chcesz zaoferować rozwiązanie.
2. Zidentyfikuj założenia dotyczące swoich klientów, ich problemów lub życzeń, wyjaśnij swój pomysł na produkt lub usługę lub zidentyfikuj elementy modelu biznesowego, a następnie wykorzystaj to, czego się nauczyłeś, do opracowania mierzalnych hipotez. Zadaj sobie pytanie, jakie spostrzeżenia musisz znaleźć, aby kontynuować.
3. Stwórz projekt testu w postaci listy pytań lub prototypu na podstawie Twoich założeń. Zastanów się, które kryterium pomiaru wybrać do testu. Częstotliwość, z jaką różni klienci wspominają o konkretnym problemie, może wskazywać na odpowiednie kryterium pomiaru.
4. Przetestuj hipotezę w eksperymencie, obserwując lub ankietując klientów.
5. Zmierz wynik i ucz się z niego przez

•  Przejście do następnej hipotezy, jeśli pierwsza hipoteza zostanie potwierdzona.
•  Albo przeformułować hipotezy w przypadkach, gdy wyniki są niejednoznaczne i przetestować je ponownie, albo zacząć od nowa i zadawać podstawowe pytania dotyczące docelowych użytkowników oraz ich problemów i życzeń. (Kto jest rzeczywistym klientem? Jakie są jego prawdziwe problemy?)
•  Wykonanie zwrotu, jeśli hipoteza nie jest potwierdzona.
Wykonaj kroki 2-5 w formie pętli sprzężenia zwrotnego. Warunkiem takiego podejścia jest wybranie eksperymentów, które są nieskomplikowane i szybko wykonywane.
Powrót

15.07.2021

Sprawdzanie założeń dotyczących docelowych użytkowników

Możesz użyć prostego zestawu pytań, aby zweryfikować swoje hipotezy dotyczące docelowych użytkowników:

•  Kto gra?
•  Co oni robią?
•  Jak często to robią?
•  Dlaczego to robią?
Powrót

16.07.2021

Sprawdzanie założeń dotyczących problemów i potrzeb

Badanie hipotez dotyczących problemu lub potrzeb klienta musi skupiać się na aktualnej sytuacji klienta. Unikaj teoretycznych pytań o to, co klient może polubić w przyszłości. Zadając pytania, kieruj się problemem lub potrzebą, a nie możliwym rozwiązaniem. Problem lub potrzeba klienta może się przedstawić w następującej formie:

•  Aktywny problem lub potrzeba: Klienci znają problem lub potrzebę i szukają rozwiązania lub odpowiedniej oferty. To dla Ciebie najlepsza sytuacja na początek. Zbadaj problem lub potrzebę za pomocą konkretnych pytań.
•  Utajony problem lub potrzeba: Klienci mają problem lub potrzebę, ale o tym nie wiedzą lub nie są tego świadomi. Poprzez wymianę z klientami uświadamiasz im problem lub potrzebę.
Pasywny problem lub potrzeba: klienci znają problem lub potrzebę, ale nie chcą niczego zmieniać. Zastanów się krytycznie, czy chcesz rozwiązać ten problem, czy potrzebujesz swojego pomysłu.
Wykorzystaj swoje badania, aby uświadomić sobie różne formy problemów i potrzeb Twoich klientów poza wymiernie weryfikowalnymi założeniami, kontakt z klientem wykorzystuj jako okazję do zadawania otwartych pytań. Ponieważ nie ma predefiniowanych możliwych odpowiedzi na pytania otwarte, powinieneś dać klientom trochę kreatywnej swobody w udzielaniu odpowiedzi. Tego typu pytania przyniosą wnioski, które doprowadzą Cię do nowych spostrzeżeń. Za pomocą pytania otwartego poproś swoich rozmówców o zgłoszenie sytuacji, w której korzystali z produktu lub usługi. Poproś klientów, aby szczegółowo opisali swoje indywidualne kroki i wyjaśnili, w jaki sposób coś wdrożyli lub doświadczyli. Jeśli działanie doprowadziło do sytuacji decyzyjnej, takiej jak zakup produktu, partnerzy wywiadu powinni wyjaśnić, w jaki sposób doszli do tej decyzji i kto był zaangażowany w ten proces. Poproś o ocenę, czy mieli problemy i czy zrobiliby coś innego w ramach procesu lub czy mieli lepszy pomysł na rozwiązanie problemu. Pozwól swoim rozmówcom opisać otoczenie, w którym zrobili lub doświadczyli czegoś związanego z ich problemem lub potrzebą. Zapytaj ich, czy użyli konkretnych pomocy, urządzeń, metod lub sztuczek, aby rozwiązać swój problem. Poproś swoich rozmówców, aby wymienili dodatkowe osoby, z którymi mógłbyś się również skontaktować w sprawie problemu lub potrzeby. Zapytaj, czy znają osoby, które mają podobne problemy lub życzenia. Jeśli przeprowadzasz wywiady z różnymi osobami, zgłoś doświadczenia innych klientów swoim rozmówcom i zapytaj ich, czy mieli podobne doświadczenia. Zakończ część dotyczącą problemów i potrzeb, otwarcie prosząc o dodatkowe czynniki, które są istotne dla klienta.
Powrót

17.07.2021

Testowanie założeń dotyczących korzyści płynących z pomysłu

W przypadku hipotez dotyczących planowanej oferty produktów lub usług unikaj spekulacyjnych (lub niekonkretnych) pytań o to, czy klienci lubią lub chcieliby kupić coś, czego jeszcze nie widzieli lub nie testowali. Stwórz prototyp, który sprawi, że Twój pomysł będzie żywy i namacalny. Poproś klientów o ocenę indywidualnej cechy lub indywidualnej funkcji. Porównanie z aktualnymi ofertami konkurencji pozwala uzyskać dalsze informacje. Zapytaj klientów, czy znają aktualne możliwości rozwiązania problemu i co sądzą o tych opcjach. Jeśli nie istnieje jeszcze żaden produkt lub usługa, która byłaby porównywalna z Twoim pomysłem, zapytaj klientów, czy szukali już rozwiązania (na przykład w Internecie) i jakie wyniki znaleźli. Aby uzupełnić pytania dotyczące indywidualnych korzyści płynących z wykorzystania Twojego pomysłu, na zakończenie zadaj ogólne pytanie oceniające. Możesz skorzystać z dwóch prostych metod uzyskania ogólnej oceny klienta:

•  Wynik promotora netto (NPS): Wynik promotora netto umożliwia ocenę Twojego pomysłu z perspektywy klienta za pomocą jednego prostego pytania: "Jak prawdopodobne jest, że poleciłbyś pomysł przyjacielowi lub znajomym?" Przypisz skalę ocen od 10 (bardzo prawdopodobne) do 0 (mało prawdopodobne). W zależności od odpowiedzi tworzą się trzy grupy: Promotorzy aktywnie wspierają Twój pomysł i odpowiadają oceną 9 lub 10. Promotorzy pasywni są generalnie zainteresowani Twoim pomysłem, ale nie będą go aktywnie wspierać. Oceniają 7 lub 8. Krytycy odrzucają Twój pomysł i przyznają mu ocenę od 0 do 6, najwyżej. Aby obliczyć NPS, odejmij procent krytyków od promotorów. Wskaźnik NPS powyżej 50 jest doskonały. Ten NPS można śledzić w czasie jako kluczową postać.
•  Test Seana Ellisa: Ten test, stworzony przez amerykańskiego trenera start-upów Seana Ellisa, jest prostym sposobem, aby klienci ocenili ogólny potencjał oferty produktu lub usługi. Klientom zadaje się pytanie: "Jak czulibyście się, gdyby ten produkt lub usługa nie istniały?" Skala ocen jest podzielona na bardzo rozczarowanych, nieco rozczarowanych i niezbyt rozczarowanych lub mało przydatnych. Celem jest, aby ponad 40 procent klientów odpowiedziało "Bardzo rozczarowani".
Powrót

18.07.2021

Testowanie z wywiadami

Jeśli otoczenie odgrywa znaczącą rolę w ocenie lub jeśli klient musi być obserwowany podczas wykonywania określonej czynności, warto przeprowadzić wywiady na miejscu. Skutkuje to lepszą analizą zadań, które wykonuje kilka osób jednocześnie. Pamiętaj tylko, że ta metoda testowania zajmuje dużo czasu i pieniędzy, a także jest trudna do skoordynowania. Praca z konsumentami końcowymi może skutkować problemami z prywatnością lub zachowanie odpowiedzi klientów może ulec zmianie z powodu ankiety na miejscu. Możesz również przeprowadzić wywiady w neutralnym miejscu. Wywiady mogą być prowadzone w niezakłóconej atmosferze, bez rozpraszania uwagi. Wiąże się to jednak z większymi nakładami czasowymi i kosztowymi, a zaplanowanie terminu może być trudne. Rozmowa telefoniczna to wygodna metoda. Umożliwia to dotarcie do wielu profesjonalnych rozmówców oraz osób znajdujących się w odległych rejonach. Możesz przeprowadzić wiele wywiadów i robić notatki bez ingerencji. Nie można jednak obserwować gestów ani mimiki twarzy, co może być niekorzystne w przypadku niektórych ofert produktów lub usług, w których rolę odgrywają osobiste uczucia. Nie możesz też pokazać klientowi prototypu. Jest to możliwe w przypadku rozmów wideo, ale nie wszyscy rozmówcy preferują tę metodę.
Powrót

19.07.2021

Pytanie właściwych ludzi

Jeśli nie masz jeszcze jasnego wyobrażenia o swoich docelowych użytkownikach, przy wyborze partnerów do wywiadu powinieneś wziąć pod uwagę szeroki zakres osób. Jak najszybciej skup się na potencjalnych docelowych użytkownikach. Najpierw użyj osobistych znajomych i kontaktów w swojej sieci społecznościowej. Zapytaj znajomych znajomych o rekomendacje. Przygotuj e-maile, nadające się do przekazania, dotyczące Twojego projektu wraz z notatką informującą, że szukasz osób do przetestowania Twoich założeń lub pomysłu. Możesz zwrócić się do swoich pracowników lub współpracowników we własnej firmie i przeprowadzić ankietę w roli klientów. Pomyśl o lokalizacji, w której możesz znaleźć potencjalnych klientów. Miejsce może być rozumiane jako miejsce rzeczywiste (kawiarnia, sklep, targi) lub miejsce wirtualne (sieć społecznościowa, forum branżowe). Sprawdź, gdzie Twoi klienci robią zakupy, pracują lub spędzają wolny czas. W firmach obsługa klienta jest rekomendowanym źródłem kontaktów do potencjalnych klientów. Zirytowani klienci mogą się przydać. Dobrą strategią jest włączenie testu swojej hipotezy w proces obsługi klienta. Każdego miesiąca powinieneś przejrzeć dziesięć najczęstszych skarg klientów. Jeśli istnieją podobne produkty lub produkty poprzedzające, możesz skontaktować się bezpośrednio klientów, aby zapytać, czy są dostępni do dyskusji na temat twoich założeń lub pomysłów. Jeśli w przyszłości chcesz przeprowadzić liczne wywiady z klientami, załóż radę klientów, z której możesz rekrutować osoby do testów. Poszukaj specjalnej grupy potencjalnych klientów - głównych użytkowników. Ta grupa klientów jest często pierwszą, która rozpoznaje problem lub potrzebę i uważa ją za istotną. Wiodący użytkownicy aktywnie poszukują rozwiązań i być może opracowali już pierwsze podejścia do praktycznego rozwiązania. Często mają siłę nabywczą i akceptują rozwiązania, które nie są jeszcze doskonałe. To pomaga, gdy chcesz przetestować prototyp.
Powrót

20.07.2021

Zadawanie właściwych pytań

Dobre pytania to te, które dotyczą aktualnej sytuacji klientów i ich dotychczasowych doświadczeń. Zapytaj o historie i przykłady. Jeśli chcesz zapytać o potrzeby, powinno to odnosić się do czegoś, co klient może sobie wyobrazić. Najpierw opisz problem i zapytaj, czy klient również widzi w tym problem. Unikaj prezentowania konkretnego pomysłu na biznes na początku. Wywiady nie dotyczą autoprezentacji ani sprzedaży pomysłu. Interesują Cię opinie klientów i to, z czego możesz się nauczyć odpowiedzi klienta. Podkreśl, jak ważna jest rozmowa kwalifikacyjna szczere odpowiedzi partnera są dla ciebie i nie wahaj się prosić o radę i pomoc. Podczas wywiadów skup się na konkretnych działaniach, wydarzeniach lub decyzjach z teraźniejszości lub przeszłości. Możesz stworzyć całościowy obraz, używając teraźniejszości lub przeszłości. Możesz stworzyć kompleksowy obraz za pomocą następujących pytań:

•  Czego używałeś ostatnio lub jak tego używałeś?
•  Jak często ________?
•  Na co ostatnio zdecydowałeś się _______?
•  Co cię frustrowało?
•  Co cię zadowoliło?
•  Na co spędziłeś dużo czasu?
•  Co próbowałeś przy wielu okazjach?
•  Co uważasz za ważne dla _______?
•  Co lubisz na temat _______?
•  Czego brakuje Ci lub brakuje Ci w _______?

Nie zadawaj hipotetycznych pytań o to, ile zapłaciliby klienci lub jak podjęliby tę decyzję. Nie pytaj, czy klienci chcieliby czegoś konkretnego. Klientom często brakuje wyobraźni na coś, czego nie widzą lub nie mogą namacalnie wypróbować. Poproś swojego rozmówcę, aby opowiedział o tym, co zrobił w określonych sytuacjach lub przy określonych okazjach. Na koniec rozmowy możesz również zapytać, o czym marzyłby Twój rozmówca w określonych sytuacjach. Unikaj sugestywnych pytań, takich jak te:

• "Nie sądzisz też, że…?"
• "Zgadzasz się ze mną, że • ?"
• "Czy nie chciałbyś też…?"

Ten rodzaj pytania wpływa na zachowanie odpowiedzi i nie otrzymasz uczciwej odpowiedzi. Pytania zamknięte, takie jak pytania tak/nie, nie są pomocne, ponieważ niczego się z nich nie nauczysz. Jeśli Twój rozmówca jest zarezerwowany lub nie pojawia się podczas rozmowy, pomocne są pytania pośrednie. Osoba ta nie jest pytana o jej problemy czy potrzeby, ale powinna odpowiedzieć z perspektywy trzeciej znanej jej osoby. Na przykład: "Dlaczego twój przyjaciel używa produktu X?" lub "Jak myślisz, co ostatnio kupił twój przyjaciel?" produkt X?" lub "Jak myślisz, co ostatnio kupił twój przyjaciel?" Możesz zbadać przyczyny problemów lub potrzeb klientów, zadając wielokrotnie pytanie "Dlaczego". Unikaj jednak zadawania kolejnych pięciu pytań "Dlaczego". Stałe pytania "Dlaczego" mogą wydawać się agresywne i powodować, że klient tworzy barierę. Zmieniaj swoje pytania. Podsumuj poprzednie odpowiedzi klienta własnymi słowami i poproś rozmówcę, aby opowiedział więcej o jego zachowaniu lub postrzeganiu.
Powrót

21.07.2021

Prawidłowe zadawanie pytań

Jeśli jest taka możliwość i nie jest to zbyt skomplikowane, najlepszą opcją jest przeprowadzenie osobistych rozmów kwalifikacyjnych. Kolejną najlepszą opcją jest rozmowa telefoniczna. Dopiero wtedy należy rozważyć wymianę za pośrednictwem mediów elektronicznych (e-mail, czat). Podczas wywiadów zawsze używaj pierwszej osoby liczby pojedynczej i nie chowaj się za sformułowaniami takimi jak my lub nasza firma z kontaktami biznesowymi. Tylko wtedy możesz osiągnąć bardziej osobisty poziom, który pozwoli ci prowadzić bardziej dogłębne dyskusje. Zachęcaj swojego rozmówcę, aby unikał udzielania ogólnych odpowiedzi lub ukrywania się za wyrażeniami "bylibyśmy", "zrobilibyśmy" lub, w przypadku klienta biznesowego, za "naszą firmą zrobiłoby to" lub "zarządzałoby naszą firmą". Zamiast tego poproś ich, aby odpowiedzieli w pierwszej osobie liczby pojedynczej z ich perspektywy. Zapytać:

•  Jak osobiście to widzisz?
•  Co to konkretnie oznacza dla Ciebie?
•  Jakie masz doświadczenia?

Zawsze używaj łatwo zrozumiałych sformułowań, nawet w ankietach eksperckich. Unikaj specjalistycznych terminów i zawiłych zdań. Mów w języku klienta. Lepiej dla Ciebie mówić nieco bardziej potocznymi terminami, niż być niezrozumiałym lub wprowadzającym w błąd. Unikaj egacji i zawsze używaj pozytywnego sformułowania
Powrót

22.07.2021

Testowanie za pomocą badań online

Tworząc prototyp online w postaci strony internetowej lub aplikacji, możesz zbadać zachowanie odwiedzających na tej stronie. Dzięki temu prototypowi online możesz przetestować poszczególne funkcje lub łatwość obsługi tych ofert online. Możesz również podać na tej stronie informacje o przyszłych produktach, usługach lub modelach biznesowych. Informacje mogą składać się z tekstów, obrazów lub filmów, które można kliknąć lub pobrać. Możesz zbadać zainteresowania i preferencje docelowych użytkowników, badając ich zachowanie związane z klikaniem i zachowaniem wejściowym. Pomaga w analizie, jeśli porównasz zachowanie odwiedzających różnych grup użytkowników i wykryjesz kilka kluczowych danych.
Powrót

23.07.2021

Porównanie zachowań użytkowników

Porównywanie różnych wersji strony internetowej za pomocą testów A/B jest szeroko stosowaną metodą oceny. W testach A/B dwóm grupom (A i B) użytkowników wyświetlane są naprzemiennie i losowo różne wybrane wersje strony internetowej lub prototypu lub obrazów. Ewentualne różnice w reakcji lub zachowaniu użytkownika są badane w tych dwóch grupach. Najlepiej, aby różnice między wersjami były widoczne w jednej cesze lub funkcji; w przeciwnym razie wynik nie będzie jasny. Udostępnij te wersje w tym samym czasie, aby zminimalizować wpływy spowodowane różnymi okresami. Dostępne są programy do testów A/B, które można wykorzystać do wdrożenia programu lub do oceny statystycznej.
Powrót

24.07.2021

Ocena zachowania użytkownika za pomocą kluczowych danych

Możesz użyć kluczowych danych do oceny zachowania odwiedzających. Dzięki tym kluczowym wartościom możesz mierzyć i oceniać, w jaki sposób odwiedzający korzystają z Twojej oferty online (aplikacji lub witryny) i czy mają zastosowanie Twoje założenia dotyczące zachowania odwiedzających. Po pierwsze, powinieneś wyjaśnić, czy możesz przetestować swoje założenie dotyczące zachowania odwiedzających za pomocą kluczowej liczby. Jeśli chcesz przetestować wiele założeń naraz, każde z nich powinno być objęte różnymi kluczowymi danymi. Sprawdź, czy rejestrowanie zachowań odwiedzających online z wybranymi kluczowymi liczbami może być uzasadnione prawnie, etycznie i z punktu widzenia własnej kultury korporacyjnej. Jeżeli informacje dotyczą konkretnej osoby, może to prowadzić do konfliktów ze względu na ochronę danych. Aby ocenić zachowanie odwiedzających oferty online, możesz użyć następujących kluczowych danych:

•  Liczba odwiedzających (odwiedzających) na dzień, tydzień lub miesiąc
•  Liczba (unikalnych) odwiedzających; unikalni odwiedzający wskazują liczbę netto wszystkich odwiedzających
•  Liczba nowych i powracających odwiedzających
•  Wyświetlenia strony na odwiedzającego
•  Długość wizyty w witrynie lub współczynnik odrzuceń (procent odwiedzających, którzy natychmiast ponownie opuszczają Twoją ofertę online)
•  Liczba komentarzy lub polubień przez Twoich docelowych użytkowników w poszczególnych sieciach społecznościowych za Twój wkład w ofertę online

Możesz rozróżnić liczbę użytkowników według kraju, urządzenia (komputer stacjonarny lub smartfon) lub przeglądarki. Dzięki tym informacjom możesz lepiej dostosować swoją ofertę online. Jeśli Twoi odwiedzający korzystają głównie ze swoich smartfonów, musisz wziąć pod uwagę łatwość obsługi w przypadku korzystania z urządzeń mobilnych. Jeśli Twoi odwiedzający pochodzą głównie z określonych krajów, podczas projektowania swojej oferty internetowej powinieneś wziąć pod uwagę szczególne aspekty językowe i kulturowe związane z każdym krajem. Oprócz liczby użytkowników, współczynnik konwersji jest dość pouczającą kluczową wartością - pozwala opisać, ilu odwiedzających aktywnie wykonało zaoferowaną przez Ciebie akcję. Jeśli produkty są już zbywalne, współczynnik konwersji jest stosunkiem liczby kupujących do liczby użytkowników. Podczas testowania pomysłów na rozwiązanie możesz rejestrować inne działania, takie jak wypełnienie formularza lub zapisanie się do newslettera lub liczenie liczby rejestracji wersji testowej zamiast zachowań zakupowych. Celem oferty online jest często osiągnięcie ekstremalnej dystrybucji w Internecie, która (miejmy nadzieję) sama zaczyna się rozprzestrzeniać. Możesz użyć współczynnika wirusowego, aby oszacować, czy Twój pomysł na produkt, usługę lub model biznesowy może stać się wirusowy (jest szeroko oglądany). Można to obliczyć w ten sposób:

1. Określ średnią liczbę odwiedzających Twoją ofertę online w okresie (dzień, tydzień lub miesiąc). Załóżmy, że masz 100 odwiedzających.
2. Pomnóż tę liczbę przez liczbę średnich rekomendacji na użytkownika. Rekomendacje mogą być wyświetlane w ten sposób, że użytkownicy udostępniają innym Twoje posty w sieciach społecznościowych. Załóżmy, że każdy użytkownik zrobiłby 10 rekomendacji. W rezultacie otrzymasz 1000 rekomendacji.
3. Określ średni współczynnik konwersji w procentach. Współczynnik konwersji opisuje, ile osób, które otrzymały rekomendację, aktywnie wykonało akcję, taką jak zakup produktu, rejestracja na stronie internetowej lub pobranie plików. Załóżmy, że co piąty odbiorca rekomendacji wykonał następnie akcję, taką jak zapisanie się do newslettera. To sprawia, że współczynnik konwersji wynosi 20 procent.
4. Z liczby rekomendacji (patrz Krok 2) oblicz liczbę aktywowanych użytkowników, którą określasz za pomocą współczynnika konwersji (patrz Krok 3). Z 1000 rekomendacji i 20-procentowym współczynnikiem konwersji masz 200 aktywnych użytkowników. 5. Oblicz współczynnik wirusa dzieląc liczbę aktywowanych użytkowników (patrz Krok 4) przez średnią liczbę odwiedzających (patrz Krok 1). Jeśli masz 200 aktywnych użytkowników i 100 średnio odwiedzających, współczynnik wirusowości wynosi 2.

Współczynnik mniejszy niż 1 wskazuje na przestój. Twoim celem jest współczynnik wirusowy, który jest znacznie wyższy niż 1. Nie przesadzaj z kluczowymi liczbami; w przeciwnym razie stracisz orientację. Wybierz tylko ograniczoną ilość z możliwych kluczowych liczb. Skoncentruj się tylko na kilku liczbach - kluczowych wskaźnikach wydajności (KPI).
Powrót

25.07.2021

Uczenie się na podstawie wyników testów

Po przeprowadzeniu wywiadów lub zbadaniu zachowań użytkowników docelowych w Internecie następnym priorytetem jest określenie efektu uczenia się wyników. Oprócz sprawdzenia indywidualnych założeń lub wykonalności swojego pomysłu, możesz uzyskać jeszcze więcej informacji z opinii klientów. Zadaj następujące pytania, aby sprawdzić wynik kontaktu z docelowymi użytkownikami:

•  Jakie rzeczy zostały ocenione pozytywnie?
•  Jakie były obawy?
•  Jaka była zaskakująca wypowiedź klienta?
•  Czy klient okazywał emocje, a jeśli tak, to jakie?
•  Jakie sugestie zostały przedstawione?
•  Jakie spostrzeżenia i opinie otrzymał pomysł na pomysł?
•  Czego można się z tego nauczyć?

Na podstawie wyników wywiadów lub badań online ustal, które stwierdzenia mają duże znaczenie dla Twojego projektu myślenia projektowego. Spróbuj zaimplementować informację zwrotną w następnym prototypie. Opinie klientów mogą również skutkować różnymi wariantami pomysłu na produkt lub usługę. Na podstawie wyników zastanów się, czy mogą być wymagane inne warianty produktu, usługi lub modelu biznesowego. Zadaj sobie pytanie, pod jakim względem pomysł może być zróżnicowany. Następnie sprawdź, jak rozległe byłyby inne warianty i czy są one wykonalne i opłacalne ekonomicznie. Jeśli Twoje założenia nie zostaną potwierdzone lub jeśli Twoje obserwacje i ankiety przyniosą niejednoznaczne wyniki, być może będziesz musiał wrócić do wcześniejszego etapu procesu myślenia projektowego. Jeśli Twoje założenia dotyczące problemów lub potrzeb docelowych użytkowników nie są potwierdzone, powinieneś przejrzeć swoje zadanie. Jeśli uzyskasz różne wyniki od potencjalnych klientów, możliwe, że docelowi użytkownicy nie tworzą spójnej grupy. Przemyśl ponownie opis swoich docelowych użytkowników , skup się na podgrupie i ponownie przeprowadź testy. Jeśli Twój pomysł na rozwiązanie nie zostanie zatwierdzony, powinieneś opracować nowy pomysł. Jeśli potencjalny klient nie potrafi wyobrazić sobie Twojego pomysłu, powinieneś stworzyć nowy prototyp. Konieczność wymyślenia nowego opisu docelowych użytkowników, ponownego zbadania ich problemów lub potrzeb lub opracowania nowego pomysłu lub prototypu nie oznacza porażki. Wręcz przeciwnie: unikasz koncentrowania się na niewłaściwych docelowych użytkownikach lub niewłaściwym problemie, używając złego pomysłu. Unikasz wysokich inwestycji we wdrożenie produktu, usługi lub modelu biznesowego, którego potencjalny klient nie zaakceptuje. Myślenie projektowe rozwija się dzięki informacjom zwrotnym z poprzednich faz. Uczysz się z porażki, opiera się na informacjach zwrotnych z poprzednich faz. Uczysz się na niepowodzeniu, zmieniasz pomysł zgodnie z opiniami użytkowników docelowych, tworzysz ulepszony prototyp, a następnie przeprowadzasz nowe testy. Dzięki takiemu podejściu masz pewność, że stopniowo osiągniesz obiecujący produkt, usługę lub innowację modelu biznesowego.
Powrót

26.07.2021

Dziesięć czynników sukcesu wywiadów

Udostępnianie informacji użytkownikom docelowym jest istotną częścią procesu myślenia projektowego. Możesz skorzystać z wywiadów, aby dowiedzieć się więcej o docelowych użytkownikach - ich życzeniach i problemach. Otrzymasz decydującą informację zwrotną i nowe sugestie dotyczące swojego pomysłu na rozwiązanie. Aby odnieść sukces w myśleniu projektowym, ważne jest, aby szybko i skutecznie planować i przeprowadzać rozmowy kwalifikacyjne. W tym rozdziale znajdziesz dziesięć czynników wpływających na pomyślne przeprowadzanie wywiadów.

Zapewnienie dobrego przygotowania

Przed rozmową przeanalizuj sytuację w swoim umyśle. Spójrz na poprzednie informacje o osobie, z którą chcesz porozmawiać. Pomyśl o ich charakterze, problemach i potrzebach. Informacje o ich wykształceniu, publikacjach, wykładach lub opisach stanowisk można znaleźć w sieciach społecznościowych lub w Internecie. Dobrym sposobem na przygotowanie się jest wcześniejsze przećwiczenie rozmowy kwalifikacyjnej z przyjaciółmi lub kolegami. Zanim zaczniesz, sprawdź, czy Twoje pytania są jasne. Powinieneś sprawdzić każde pytanie, aby zobaczyć, czy pomoże Ci w osiągnięciu celów i czy należy je skrócić lub usunąć. Im mniej prosisz, tym lepiej. W celu ustrukturyzowania oraz sprawnego i efektywnego wywiadu stwórz wiążący przewodnik po rozmowie - zawiera on listę podstawowych założeń w formie pytań. Przygotuj się, abyś mógł trzymać się harmonogramu. Powinieneś ustalić priorytety swoich pytań i zadać je w tej kolejności, aby przynajmniej przetestować swoje kluczowe założenia, jeśli czasu jest mało. Zastanów się z wyprzedzeniem, na czym rozmowa kwalifikacyjna, aby móc się na niej skoncentrować.

Znalezienie właściwego wpisu

Podczas pierwszego kontaktu z osobami, których nie znasz, powinieneś podkreślić, że nie jest to próba sprzedaży, ale że szukasz porady i potrzebujesz oceny tej osoby. Często zaskakuje, jak wiele osób chętnie Ci pomoże, nawet jeśli czasu jest mało, ponieważ czują się pochlebni lub uważają, że problem jest istotny. Zakomunikuj na początku, że rozmowa zajmie tylko kilka minut (od 5 minut do nie więcej niż 20 minut). Opisz temat w dwóch lub trzech zdaniach. Zacznij od pytania o ich osobiste preferencje lub własne doświadczenia z tematem. To pytanie może być lodołamaczem.

Prawidłowe robienie notatek

Zanim zaczniesz testować swoje założenia lub swój prototyp, zastanów się, w jaki sposób chcesz rejestrować opinie klientów (logowanie, filmowanie). W zasadzie nie powinieneś używać urządzeń nagrywających podczas wywiadów z osobami, których nie znasz. Partnerzy wywiadów wstrzymują się bardziej, gdy są nagrywani. Proszenie o zgodę na nagranie nie jest dobrym sposobem na rozpoczęcie wywiadu. Możesz także uczestniczyć z innym kolegą z drużyny. Jedna osoba pyta, a druga robi notatki. Może to jednak również działać odstraszająco i jest kosztowne i czasochłonne. Notatki są z pewnością pomocne w rozmowach telefonicznych, ale mogą okazać się bardziej utrudnieniem niż pomocą w rozmowach osobistych. Unikaj używania laptopa w rozmowach osobistych, ponieważ tworzy on ochronną "tarczę" między tobą a partnerem w rozmowie kwalifikacyjnej. Tablety są bardziej praktyczne. Kiedy robisz notatki, powinieneś mieć świadomość, że poświęcisz mniej uwagi rozmowie kwalifikacyjnej partnerem w tym czasie. Możesz przegapić gesty i mimikę swojego rozmówcy. W sumie wywiad z nagraniem może wydawać się mniej naturalny. Notatki można robić elektronicznie lub pismem odręcznym, korzystając z notatników, karteczek samoprzylepnych lub kart indeksowych do pisania. Zaletą korzystania z karteczek samoprzylepnych i kart indeksowych jest to, że można je przestawiać i porządkować na ścianie. Robiąc notatki w trakcie lub po rozmowie kwalifikacyjnej, możesz oznaczyć wyniki prostymi symbolami, aby podkreślić interesujące stwierdzenia. Cytuj słowo w słowo ważne (zwłaszcza emocjonalne) wypowiedzi. Możesz używać emotikonów, aby uchwycić rodzaj emocji (irytację, zmartwienie, frustrację, ciekawość, podekscytowanie). Zapisanie na piśmie zakresu i rodzaju emocji może dostarczyć ważnych informacji.

Aktywne słuchanie

Słuchaj więcej, mów mniej. Partner do rozmowy powinien mówić przez 80% czasu; osoba zadająca pytania, 20 proc. W trakcie rozmowy potwierdzaj wypowiedzi rozmówcy, kiwając głową twierdząco, zadając dodatkowe pytania w przypadku niejasności, a czasem podsumowując treść własnymi słowami. Utrzymuj kontakt wzrokowy, ale nie chowaj się za laptopem. Unikaj oceniania swojego rozmówcy i jego wypowiedzi w trakcie rozmowy. Podczas rozmowy nie zastanawiaj się, co możesz zrobić z tymi informacjami. Skoncentruj się na tym, co i jak mówi twój rozmówca. Oceń i wykorzystaj informacje dopiero po zakończeniu dyskusji.

Zwracanie uwagi na emocje

Zwracaj uwagę na język (głośność, rytm mowy, melodię, nacisk), gesty i mimikę podczas rozmowy. Sprzeczności między tym, co się mówi, a tym, jak się mówi, mogą być szczególnie przydatne w późniejszej analizie. Podczas każdego wywiadu należy zwracać uwagę nie tylko na twierdzenia dotyczące treści, ale także na zaskakujące i emocjonalne wypowiedzi. Emocje wyrażane są w treści tego, co się mówi, w doborze słów, tonie, gestach i mimice. Emocje mogą na przykład wyrażać irytację, zmartwienia, frustrację, ciekawość lub podekscytowanie.

Zawsze podążaj za

Nigdy nie zakładaj w oświadczeniu czegoś, co może mieć na myśli twój rozmówca. Nigdy nie bierz nic za pewnik. Zapytaj, co twój rozmówca ma na myśli lub rozumie. Poproś o wyjaśnienie, jeśli nie znasz rzekomego powodu lub jeśli sam uważasz, że jest to oczywiste. rzekomy powód lub jeśli sam uważasz za coś oczywistego. Każde stwierdzenie należy traktować ze sceptycyzmem. Wykorzystaj stwierdzenia o wątpliwej naturze jako okazję, by zadać więcej pytań lub skonfrontować innych ludzi z tym stwierdzeniem. Powinieneś być elastyczny podczas dyskusji. Jeśli klient mówi o czymś z pewną dozą emocji lub zgłasza nieudane poszukiwanie rozwiązania, a problem nie odpowiada Twojemu pierwotnemu podejściu, zapytaj o szczegóły, aby lepiej zrozumieć problem. W ten sposób możesz odkryć nowy pomysł na biznes i być może będziesz musiał zmienić kierunek lub obrócić się w stosunku do pierwotnego pomysłu.

Pomyślne zakończenie dyskusji

Ostatnie wrażenie to to, które się zapamiętuje, dlatego dyskusję należy zakończyć pozytywnym odesłaniem. Po zakończeniu rozmowy zawsze dziękuj i informuj o kolejnych krokach - innymi słowy, co zrobisz z tą informacją. Pamiętaj, że Twój rozmówca jest potencjalnym klientem i jako influencer może polecić Twoją innowację innym po wprowadzeniu na rynek. Może być przydatne, jeśli zakończysz rozmowę kwalifikacyjną pytaniem, czy możesz skontaktować się z potencjalnym klientem w celu uzyskania dodatkowych pytań lub czy istnieje zainteresowanie przekazaniem partnerowi wywiadu informacji o kolejnym wprowadzeniu produktu na rynek. Zapytaj, czy rozmówca mógłby polecić innych.

Wypełnienie wystarczającej liczby wywiadów

Wiesz, że przeprowadziłeś wystarczającą liczbę wywiadów, gdy rozpoznasz wyraźny wzorzec odpowiedzi. Im szersza jest Twoja potencjalna grupa docelowa, tym więcej wywiadów musisz przeprowadzić. Jeśli masz małą grupę docelową, pięć do dziesięciu wywiadów może wystarczyć, aby rozpoznać wyraźny wzór. Liczba rozmówców zależy od wielkości planowanego rynku docelowego. Jeśli po dużej liczbie wywiadów nie pojawią się żadne jasne wzorce odpowiedzi, należy ponownie krytycznie rozważyć wybór grupy docelowej (Kim są naprawdę nasi klienci?) lub zrewidować pytania (Jakie problemy lub potrzeby faktycznie mają klienci?).

Wywiady dotyczące postprocessingu

Po rozmowach zawsze kontynuuj dokumentowanie najważniejszych Po rozmowach zawsze dokumentuj najważniejsze wydarzenia podczas rozmowy, a także znaczące wyniki. W celu osobistego przetwarzania końcowego możesz zadać sobie następujące pytania:

•  Co poszło dobrze i sprawnie działało podczas rozmowy kwalifikacyjnej?
•  Co nie poszło tak dobrze?
•  Jakie były najlepsze i najgorsze punkty wywiadu?
•  Czy podczas rozmowy było coś niejasnego?
•  Co osiągnąłeś dzięki dyskusji? Czego nie osiągnąłeś?
•  Co musisz zrobić inaczej podczas następnej rozmowy kwalifikacyjnej?
•  Jak możesz zapewnić, że następna rozmowa kwalifikacyjna będzie (jeszcze) lepsza?

Z odpowiedzi na te pytania możesz dowiedzieć się na następny wywiad. Poświęć trochę czasu na postprocessing, ponieważ na pewno na tym skorzystasz.

Korzystanie z każdej okazji

Wykorzystaj każdą okazję do wymiany z docelowymi użytkownikami. Nigdy nie jest za wcześnie, aby rozpocząć rozmowy kwalifikacyjne w procesie myślenia projektowego. Tylko zapraszając na wczesne opinie i sugestie potencjalnych klientów, możesz uzyskać informacje potrzebne do własnej pracy. Stwórz listę z trzema najważniejszymi pytaniami, których użyjesz podczas spontanicznych spotkań z potencjalnymi klientami. Oznacza to, że zawsze będziesz przygotowany do rozmów z ciekawymi ludźmi i efektywnie wykorzystasz ich do nauki. Jeśli nie masz okazji do osobistej rozmowy, korzystaj z technologii informacyjno-komunikacyjnych. Na czacie wideo możesz śledzić gesty i mimika rozmówcy. Ta metoda jest zalecana dla doświadczonych technicznie klientów. Możesz udostępniać sobie dodatkowe informacje drogą elektroniczną. Wiadomości błyskawiczne mogą być używane dla klientów, którzy nie lubią komunikacji werbalnej lub przesyłania wideo. W komunikatorach wiadomości są przesyłane natychmiast za pomocą oprogramowania. Pamiętaj tylko, że korzystanie z komunikatorów internetowych może prowadzić do tego, że ludzie będą błędnie interpretować swoje wypowiedzi, nawet jeśli emotikony są używany. Jeśli dopuszczalne jest opóźnienie czasowe podczas wymiany pytań i odpowiedzi, możesz również skorzystać z e-maili. To sposób na ankietowanie klientów w odległych miejscach i innych strefach czasowych. Twoi rozmówcy mogą odpowiedzieć na Twoje pytania w dogodnym dla nich czasie. Możesz uzyskać systematyczną informację zwrotną na temat swoich założeń i pomysłów, korzystając z ankiet online z kwestionariuszem. Chociaż wskaźnik odpowiedzi jest często niski w przypadku ankiety internetowej, jest to szybki sposób na uzyskanie wymiernych stwierdzeń. Do wdrożenia dostępnych jest kilka bezpłatnych rozwiązań programowych. Pamiętaj o ograniczeniach mediów cyfrowych, jeśli chodzi o ankiety. Na zachowanie reakcji ludzi mają wpływ nagrania lub transmisje elektroniczne. Nie otrzymasz poufnych informacji. Znikają gesty i mimika. Emocje są tłumione. Dlatego powinieneś podjąć wysiłek, aby odwiedzić docelowych użytkowników na miejscu i zaangażować się w osobiste dyskusje bez większego wsparcia technicznego. Analog to nowy cyfrowy. Na ścianie graffiti użytkownicy anonimowo wyrażają swoje wrażenia na temat produktu lub usługi na pustej kartce papieru na miejscu. Udostępnić długopis i zadać otwarte pytania dotyczące tego, co klient sądzi o usłudze, lokalizacji lub produkcie po skorzystaniu z produktu lub usługi:

•  Co było dobre?
•  Co cię denerwowało?
•  Co można poprawić?

Ta metoda jest dobrym wyborem w sytuacjach, w których osobiste ankiety nie są możliwe lub w których możesz wpłynąć na odpowiedź, będąc obecnym.
Powrót

27.07.2021

Dziesięć czynników sukcesu w realizacji Twojego pomysłu

Myślenie projektowe nie jest czymś, co robisz tylko raz. Nie wystarczy, że założysz projekt, a potem nie podejmiesz dalszych działań. Myślenie projektowe musi stać się elementem kultury innowacji firmy. To jedyny sposób na osiągnięcie trwałego sukcesu w dynamicznie zmieniającym się środowisku. Możesz osiągnąć przewagę konkurencyjną, korzystając ze sprawnego, kreatywnego i elastycznego rozpoznawania i wykorzystywania możliwości przedsiębiorczych. Pamiętaj, aby wziąć pod uwagę całą kulturę innowacji organizacji. Struktura firmy, strategia biznesowa, procesy i styl przywództwa oraz kompetencje jej pracowników kształtują kulturę innowacji. To Pięć Wielkich Czynników Innowacji. W tym rozdziale możesz przeczytać o dziesięciu czynnikach kształtujących kulturę innowacji i skutecznym wdrażaniu myślenia projektowego.

Przygotuj struktury

Podejścia do myślenia projektowego mogą różnić się od zwykłych procesów biznesowych w firmie - procesy charakteryzujące się rutynowymi i standardowymi zadaniami. W procesach biznesowych dominuje kultura zorientowana na wydajność. Przejawia się to w unikaniu błędów i częstych zmianach zadań, przestrzeganiu przez pracowników sformalizowanych zasad wykonywania poszczególnych zadań oraz przeprowadzaniu kontroli zawsze w trakcie świadczenia usług. Myślenie projektowe wymaga orientacji na innowacje, gdzie błędy są błędami Myślenie projektowe wymaga orientacji na innowacje, gdzie błędy są pożądane w celu uczenia się i doskonalenia. Pracownicy dostają oddech i są zachęcani do samodzielnego działania. Jeśli w Twojej firmie występuje konflikt między orientacją na efektywność a orientacją na innowacje, powinieneś organizacyjnie oddzielić działania innowacyjne od rutynowych procesów. Wydzielenie może być przeprowadzone poprzez projekt, inną jednostkę organizacyjną lub niezależną spółkę zależną. Zastosuj zasady design thinking dla projektu, oddzielnej jednostki biznesowej lub niezależnej spółki zależnej, dla której prowadzisz działania innowacyjne. Będziesz tolerować błędy, angażować klientów w proces na wczesnym etapie, projektować kreatywne miejsca pracy, polegać na różnorodności w zespole i radzić sobie ze zmianami w sposób zwinny i elastyczny. Jeśli organizacyjnie oddzielasz procesy biznesowe swojej firmy od swojej działalności innowacyjnej, należy upewnić się, że te dwa obszary nie zostaną z czasem wykluczone lub odizolowane od siebie. Utrudniłoby to koordynację między tymi dwoma obszarami - tak trudne, że pomysł na innowację może nawet nie znaleźć aprobaty w innej jednostce odpowiedzialnej za jego pomyślne wdrożenie. Prowadź regularne dyskusje w celu koordynacji. Przełączaj pracowników między działami. Stwórz panel sterujący złożony z pracowników obu obszarów, który odpowiadałby za koordynację i wymianę informacji.

Zachęcaj do współpracy i komunikuj się otwarcie

Otwarta i efektywna współpraca i komunikacja w organizacji to decydujące czynniki sukcesu w rozwoju innowacji. Procesy myślenia projektowego rozwijają się dzięki międzywydziałowej i interdyscyplinarnej wymianie między zaangażowanymi stronami, wymianie opartej na wzajemnym docenianiu między różnymi działami i obszarami operacyjnymi. Współpraca przy projektach design thinking odbywa się w zespołach. Menedżerowie muszą podejmować różnorodne i wymagające zadania, aby promować rozwój zespołu. Jeden z modeli opisujących etapy udanego rozwoju zespołu został zaproponowany przez amerykańskiego psychologa Bruce'a Tuckmanna, który scharakteryzował cykl rozwoju zespołu jako przejście od formowania się przez szturm, normowanie, działanie i odroczenie. W następnych kilku sekcjach szczegółowo przyjrzymy się temu modelowi.

Ukończ fazę formowania w pozytywny sposób

W fazie tworzenia zespołu, członkowie zespołu muszą przyzwyczaić się do swoich ról. Wysoki poziom niepewności jest wszechobecny w zespole podczas jego początkowego tworzenia, dlatego jako menedżer lub kierownik projektu musisz zwrócić uwagę na następujące wskazówki:

•  Daj członkom zespołu czas na wzajemne poznanie się. Każda osoba w zespole powinna mieć możliwość swobodnego przedstawienia się. Tradycyjna metoda przedstawiania się na początku nowego projektu lub warsztatu polega na tym, że każdy uczestnik w jednym zdaniu podaje swoje imię i nazwisko, stanowisko i wykształcenie. W innym zdaniu uczestnicy mogą również opowiedzieć o swoich motywacjach, życzeniach i oczekiwaniach wobec projektu lub warsztatu. Jedną z swobodnej metody wprowadzania, która pasuje do myślenia projektowego, jest rozmieszczenie obrazów lub obiektów. Każdy uczestnik powinien wybrać obraz lub przedmiot i wyjaśnić, dlaczego go wybrał i co mu się kojarzy. Może to dotyczyć doświadczeń zawodowych lub osobistych historii.
•  Daj członkom zespołu właściwą orientację. Przedstaw im powody projektu i jego cele oraz wyjaśnij podstawowe warunki (wkład w strategię firmy, specyfikacje budżetowe, ramy czasowe).
•  Wyjaśnij pytania uczestników i wspólnie planuj cele, zadania i procesy. Więcej informacji na temat tego procesu wyjaśniania.
•  Zdefiniuj obowiązki i zadania w zespole oraz koordynuj sposób raportowania wyników. Organizuj regularne i częste spotkania na początku.

Opanuj fazę szturmu

W fazie szturmu członkowie zespołu lepiej się poznają i stają się bardziej pewni siebie. Wraz z tą pewnością siebie pojawiają się pierwsze "burze" (stąd określenie "szturm"), w których ludzie zaczynają przekraczać granice w miarę postępu procesu współpracy. Może to odzwierciedlać poczucie zniecierpliwienia i frustracji spowodowane brakiem początkowego sukcesu i może powodować konflikty w zespole. Jako kierownik lub kierownik projektu powinieneś zareagować w ten sposób:

•  Ułatwienie szybkich wygranych podczas pracy nad projektem. Aby to zrobić, wybierz zadania, nad którymi zespół może pracować szybko i łatwo.
•  Unikaj wykluczania kogokolwiek podczas spotkań. Zamiast tego zachęcaj wszystkich do werbalnego udziału, gdy dzielisz się doświadczeniami.
•  Promuj dzielenie się wiedzą. Aby zapewnić otwartą komunikację, zapewnij wszystkim członkom zespołu niezbędne zasoby:

-Sprzęt: komputer, system telefoniczny, komunikacja mobilna
-Oprogramowanie: programy do współpracy do wymiany wiadomości, list zadań i udostępnionych dokumentów oraz do prowadzenia wideokonferencji
•  Dalej kultura, która z zadowoleniem przyjmuje otwartą dyskusję i nie stroni od konfliktów. Bezpośrednio poruszaj tematy i konflikty oraz omawiaj je z zaangażowanymi osobami.

Wspieraj fazę normalizacji norm

Podczas fazy normowania - fazy, w której ludzie zaczynają rozwiązywać swoje różnice, doceniać mocne strony swoich kolegów i szanować Twój autorytet jako lidera - zobaczysz rosnący rozwój jasnego podziału ról w zespole wraz ze standardami współpracy. Duch zespołowy zaczyna rosnąć. Jako kierownik lub kierownik projektu możesz wesprzeć ten proces w ten sposób:

•  Zbuduj zaufanie. Zgłaszaj istotne informacje oraz promuj i żądaj wzajemnych informacji zwrotnych na temat wykonanej pracy zespołu.
•  Wspieraj zespół w formułowaniu zasad procesu współpracy. Trzeba nawet mówić o niepisanych zasadach, a najlepiej zestaw na piśmie.
•  Podaj orientację zespołu. Wyznacz cel dokumentowania pośrednich wyników pracy nad projektem. W tej fazie kierownik lub kierownik projektu przyjmuje rolę moderator lub trener.

Efektywnie wykorzystuj fazę wykonawczą

W fazie wykonawczej zespół przechodzi w fazę najwyższej produktywności i jest optymalnie ukonstytuowany. W tej fazie zadaniem kierownika jest:

•  Zachęcaj do samoorganizacji w zespole. Powstrzymaj się i nie przydzielaj zadań.
•  Obserwuj zmiany w środowisku projektowym i informuj zespół o nowych rozwiązaniach. Czynnikami wpływającymi z otoczenia dla projektu mogą być nowe wymagania prawne, wynalazki technologiczne, zmienione wymagania klientów lub nowa strategia firmy.
•  Zapewnij dystrybucję zasobów. Upewnij się, że niezbędne zasoby w firmie (personel, sprzęt, kapitał) są dostępne przez długi czas.
•  Komunikować się. Dziel się sukcesami zespołu ze światem zewnętrznym.

Pomyślnie przygotuj fazę odroczenia

Często nie poświęca się wystarczającej uwagi fazie odroczenia, kiedy zespół zostaje rozwiązany. Zorganizowany wniosek wpływa na bieżący projekt, jak również na przyszłe projekty. Uczestnicy często tworzą ogólne wrażenie już od samego zakończenia. Jeśli wniosek jest dobrze zorganizowany i satysfakcjonujący, cały projekt zostanie oceniony pozytywnie: Jako kierownik lub kierownik projektu możesz pomóc swojemu zespołowi w następujący sposób:

• Przeprowadź przegląd z zespołem. Opowiedz, jak przebiegł projekt i co można wywnioskować na przyszłość (post mortem).
•  Dokumentuj wyniki. Opisz doświadczenia z projektu.
•  Chwal pracę i wydajność zespołu. Uczcij zakończenie dobrym jedzeniem i napojami.
•  Przekaż poszczególnym pracownikom osobistą opinię na temat ich wkładu w zespół. Zaangażuj się, aby po zakończeniu projektu członkowie zespołu znaleźli interesującą nową pracę w firmie.

Stwórz poczucie pilności

Możesz stworzyć poczucie konieczności i pilności zmiany kultury korporacyjnej, jeśli zainicjujesz dosadną analizę obecnej sytuacji i przyszłych wyzwań w firmie. Przeszłość ukształtowała kulturę korporacyjną, dlatego sytuację firmy należy analizować z perspektywy czasu. Poniższe pytania pomogą Ci przeanalizować obecną sytuację kultury korporacyjnej:

•  Jak opisać naszą kulturę innowacji?
•  Co sprawia, że jesteśmy szczególnie innowacyjni? Gdzie jesteśmy słabi?
• * Z perspektywy naszych klientów/pracowników, za czym dokładnie się opowiadamy?
•  Jak sobie radzimy ze sobą i ze stronami zewnętrznymi?
•  Jakie zasady kształtują nasze działania?
• * Co chcemy osiągnąć dzięki naszej kulturze innowacji? Czego nie chcemy osiągnąć?
•  Co nam odpowiada? Co nie?
•  Jak musimy się zorganizować, aby osiągnąć nasze cele w najlepszy możliwy sposób?
•  Co trzeba zmienić? Jak dalej rozwijamy naszą firmę?

Odpowiedzi na te pytania można zasadniczo znaleźć w różnych konstelacjach dyskusji. Są to dyskusje pomiędzy kierownictwem firmy a interesariuszami (inwestorami, klientami, dostawcami), rozmowy pracownicze, nieformalne rundy dyskusyjne, czy też grupy robocze i warsztaty poświęcone kulturze innowacji. W tych dyskusjach ważne jest już, aby pokazać konieczność i pilność zmian w kulturze innowacji oraz podkreślić wkład myślenia projektowego.

Załóż koalicję liderów

Aby w sposób zrównoważony ustanowić zasady i metody myślenia projektowego w całej firmie, potrzebujesz ludzi, którzy wesprą Cię w tej zmianie. Ci ludzie muszą być wiarygodni i mieć wysoki poziom uznania w firmie. Załóżmy, że firma ma 20 proc. zwolenników i 20 proc. przeciwników zmiany. Pozostałe 60 procent jest niezdecydowanych co do zmian. W osobistych dyskusjach i spotkaniach rozpoznasz, kto chce Cię wesprzeć, jeśli chodzi o Twój projekt. Zwróć uwagę na tych, którzy z zainteresowaniem śledzą Twoje wyjaśnienia dotyczące myślenia projektowego i chcą wiedzieć więcej. Wybierz osoby z różnych obszarów (badania, produkcja, marketing, sprzedaż, controlling) i różnych szczebli hierarchicznych. Osoby wspierające, które mogą stworzyć koalicję przywódczą na rzecz zmiany, są niezbędni na wszystkich poziomach hierarchii i we wszystkich dotkniętych obszarach. Gdy jest to konieczne na wszystkich poziomach hierarchii i we wszystkich dotkniętych obszarach. Jeśli chodzi o zmianę kultury innowacji w firmie, koalicja liderów powinna obejmować wszystkie działy i hierarchie. Do głównych zadań koalicji liderów należy udział w tworzeniu strategii i planowaniu wdrażania projektów design thinking. Ta koalicja liderów może stać się agencją wczesnego ostrzegania przed oporem w firmie, a jednocześnie szerzyć możliwości myślenia projektowego w całej firmie. Przedstawiciele koalicji liderów odpowiadają za wsparcie uczestników w ramach projektów design thinking firmy.

Przekazuj wizję kultury innowacji

Ważna jest otwarta komunikacja w firmie na temat nowej kultury innowacji, która obejmuje zasady i metody myślenia projektowego. Zadaniem najwyższego kierownictwa jest podkreślanie przy każdej okazji konieczności i pilności zmian w firmie oraz wyjaśnianie zasad design thinking. Członkowie koalicji przywódców muszą dawać przykład zmiany jako wzór do naśladowania i być liderami opinii w komunikowaniu korzyści płynących z podejścia design thinking. Komunikacja powinna być prowadzona w języku obrazkowym i odzwierciedlać te korzyści dla firmy. Sprawdź, czy zrozumiano zasady i metody myślenia projektowego. Zadaj następujące pytania, aby ustalić, czy komunikacja na temat wizji była wystarczająca:

•  Czy pracownicy rozumieli cele zmiany?
•  Czy osoby poszkodowane znają powód zmiany?
•  Czy pracownicy rozumieją korzyści płynące z myślenia projektowego?
•  Czy pracownicy znają zasady i metody myślenia projektowego?

Jeśli odkryjesz brak informacji wśród pracowników, musisz przeprowadzić rozmowy lub warsztaty na temat myślenia projektowego.

Stwórz kulturę firmy tolerancyjną na błędy

Myślenie projektowe może prowadzić do błędów. Nie każde założenie dotyczące problemów i życzeń użytkowników docelowych zostanie potwierdzone. Nie każdy pomysł się udaje. Nie każdy prototyp jest pozytywnie oceniany przez klientów. Z tych błędów można dowiedzieć się, na czym tak naprawdę polega problem potencjalnego klienta, jaki pomysł jest możliwy i jaki prototyp spodoba się klientowi. Powinieneś wykorzystywać błędy do swoich postępów w nauce nie tylko na poziomie projektu - musisz także rozwijać kulturę, która toleruje błędy i stara się uczyć od nich na poziomie firmy. Pracownicy muszą umieć otwarcie i szczerze mówić o błędach w całej firmie. Kiedy wprowadzasz kulturę błędów, menedżerowie działają jako wzór do naśladowania. Menedżerowie muszą liczyć się z własnymi błędami i relacjonować, jak się z nimi czuli, a przede wszystkim, czego się od nich nauczyli. Uczciwość i otwartość nie są słabościami. To ważne wartości, które zwiększają wiarygodność menedżera. Jako menedżer przy każdej okazji odnoś się do własnych błędów i relacjonuj, jakie wnioski z tych błędów wyciągnąłeś - na wykładach, prezentacjach, wywiadach w biuletynie pracowniczym, rozmowach z pracownikami. Rozpocznij spotkanie opisując własne błędy. Podkreśl, że błędy są częścią tworzenia innowacji i możliwości uczenia się. Zachęca to uczestników do mówienia o własnych błędach. Kiedy menedżer traktuje błędy pracowników w sposób obiektywny, tak aby nikt, kto szczerze i otwarcie zgłaszał swoje błędy, nie został ujawniony, to buduje zaufanie, jednocześnie dając przykład. Wymaga to każdego menedżera, aby regularnie zastanawiał się nad własnym podejściem do błędów i zachowań, odpowiadając na następujące pytania:

•  Jak zdefiniować błędy?
•  Jako menedżer, jak chcę radzić sobie z błędami pracowników?
•  Jak pracownik może uczyć się na błędach? Czego mogę się nauczyć na błędach pracowników? Czego firma może nauczyć się na błędach?

Podejście menedżera do własnych błędów i błędów pracowników stanie się znane i, w pozytywnym przypadku, może kształtować kulturę błędów w firmie.


Szerokie uprawnienia pracowników

Pracownicy muszą być informowani i wzmacniani w szerokim zakresie, aby nowa kultura korporacyjna mogła być płynnie zintegrowana z codzienną rutyną pracy. Możliwe jest zmniejszenie nieufności i barier wśród poszkodowanych pracowników poprzez dyskusje i porozumienia dotyczące aktywnego udziału w projektach design thinking. Jeśli istniejące umiejętności muszą zostać poszerzone i dalej rozwijane dla kultury innowacji, należy przeprowadzić zaawansowane działania szkoleniowe w postaci szkoleń i warsztatów. Możesz oferować wydarzenia na następujące tematy:

•  Zrozumienie zasad i metod myślenia projektowego
•  Bycie zwinny w realizacji projektów
•  Rozwijanie empatii wobec problemów klientów.
•  Twórcze znajdowanie pomysłów
•  Ocena pomysłów z różnych perspektyw.
•  Tworzenie i testowanie prototypów.

Na poziomie indywidualnym uwzględnij cele kultury innowacji w umowach docelowych pracowników, a na poziomie firmy w koncepcji rozwoju personelu. W ten sposób możesz nagrodzić pracę nad projektem design thinking. Kultura innowacji rozwija się dzięki informacjom zwrotnym od zaangażowanych i dotkniętych nimi pracowników. Jako menedżer powinieneś regularnie prowadzić rozmowy z pracownikami na temat wyników kultury innowacji.

Pokonaj opór

Nowość polegająca na wdrażaniu design thinking może wywołać niepewność wśród uczestników. Podejście design thinking oznacza, że zmienią się dotychczasowe metody pracy. Zmiany postrzegane są jako zaburzenia, przykrości, wstrząsy lub bezsensowne turbulencje. Musisz spodziewać się oporu, jeśli chodzi o inicjowanie podejścia projektowego. Opór może mieć bardzo różne skutki dla innowacji: W najgorszym przypadku bardzo różne skutki dla innowacji: W najgorszym przypadku innowacja zostanie powstrzymana. Może również wystąpić opóźnienie w procesie innowacji. Możliwe jest również, że pierwotny pomysł zostanie zmieniony i rozwodniony w trakcie procesu rozwoju. Traktuj opór konstruktywnie. Opór może mieć również pozytywne skutki i przyczynić się do poprawy innowacji lub procesu innowacji. Konstruktywny opór pozwala już na wczesnym etapie zidentyfikować i naprawić braki w Twoim pomyśle. Pokonuj opory, rozpoznając, jakie istnieją bariery i skąd się biorą. Możesz sklasyfikować odporności jako następujące rodzaje barier:

•  Niezdolność: Bariera ta jest odzwierciedlona w niewłaściwym wykorzystaniu zasobów. Upewnij się, że dostępna jest wystarczająca ilość zasobów dla innowacyjnych projektów.
•  Nie wiedząc: Brakuje wiedzy na temat rozwoju i wdrażania innowacji lub jest ona niedostępna w całej firmie. Rozwiń kompetencje pracowników i oferuj wydarzenia z zakresu design thinking.
•  Brak pozwolenia: jeśli nie ma pozwolenia, nie ma wsparcia ze strony najwyższego kierownictwa. Oznacza to, że myślenie projektowe nie jest jednym ze strategicznych priorytetów. Pracownicy nie mogą wykorzystywać swojego czasu pracy do pracy twórczej. Przekonaj najwyższe kierownictwo o zaletach myślenia projektowego. Postaraj się, aby pracownicy zyskali swobodę projektową w zakresie kreatywnego podejścia i mogli realizować pierwsze projekty przy początkowo ograniczonym budżecie.
•  Nie chcieć: Przykłady tego rodzaju bariery obejmują efekty utrzymywania status quo, a także brak chęci do nauki lub zmiany. Stwórz koalicję liderów z innymi pracownikami, która będzie komunikować przydatność i zasady myślenia projektowego w całej firmie.

Kontr obiekcje

Oczywistym przejawem oporu i barier jest przekazywanie zabójczych fraz, które są nieuzasadnionymi twierdzeniami lub wyrażonymi uprzedzeniami wskazującymi na odrzucenie. Oto kilka typowych zwrotów zabójców:

•  "Nie potrzebujemy niczego takiego".
•  "To nie może działać".
•  "To może się zdarzyć w teorii".

Możesz unieważnić zabójcze frazy, pytając o powody twierdzeń i prosząc o dowody na poparcie zeznań. Pokaż także zabójcze frazy w wyraźnie widoczny sposób w przestrzeniach wspólnych i na warsztatach. Nikt nie powinien używać tych zwrotów podczas pracy zespołowej.

Krawężnik Euforia

Pozytywne nastawienie do myślenia projektowego jest korzystne dla powodzenia projektu. Jednak zbyt wysokie oczekiwania mogą być niebezpieczne dla realizacji pomysłu. W wyniku tej euforii myślenie projektowe może być rozumiane jako kreatywne śmieci, jeśli stale rozwijają się nowe pomysły, które nie są testowane pod kątem wykonalności lub opłacalności ekonomicznej ani nie są przenoszone do funkcjonalnego prototypu. Euforia w drużynie może skutkować pochopnym podejmowaniem decyzji - należy unikać takiej sytuacji. Oceń pomysły i wybierz najbardziej obiecujące sugestie. Wdrażaj wybrane pomysły jako prototyp i przetestuj ze swoimi klientami. W zespole myślącym projektowo euforia może prowadzić do negatywnego myślenia grupowego (myślenie grupowe). Jeśli zespół przecenia siebie, zmniejsza to chęć innych osób spoza grupy do rozpoznawania i rozważania perspektyw i pomysłów. Na każdym etapie procesu design thinking krytycznie sprawdzaj, czy w zespole obecne są niezbędne kompetencje i integruj innych partnerów - np. przedstawicieli dostawców, instytutów badawczych, uczelni czy innych zewnętrznych doradców.
Powrót