Pobieramy kod wszystkich ćwiczeń z tej części, a następnie skupiamy się na ciągach formatujących, które pozwolą nam sformatować dane wyjściowe naszego programu według własnego uznania.
W pierwszym wywołaniu printf (1) używamy całkowitej szerokości 5, z 2 wartościami po zmiennoprzecinkowym. W drugim wywołaniu printf(2) używamy całkowitej szerokości 4, z 1 wartością po zmiennoprzecinkowym. Teraz skompilujmy go za pomocą gcc i uruchommy:
