Polecenie scanf uzupełnia polecenie printf i jest zwykle używane do uzyskiwania danych wejściowych od użytkownika. Format to
scanf(<ciąg formatujący>, <lista zmiennych/wartości>);
gdzie ciąg formatujący może zawierać symbole formatu, takie jak te pokazane dla printf w tabeli. Na przykład poniższy kod odczyta liczbę całkowitą od użytkownika i zapisze ją w zmiennej o nazwie liczba:
scanf(„%d”, &liczba);
Właściwie symbol & oznacza, że przechowujemy wartość w pamięci ,lokalizacja wskazana numerem. Będzie to miało większy sens, gdy będziemy mówić o wskaźnikach w dalszej części . Na razie pamiętaj, że musisz użyć symbolu & przed jakąkolwiek nazwą zmiennej za pomocą scanf. Polecenie jest na tyle inteligentne, że umożliwia zmianę typów w locie, więc jeśli wprowadzisz znak w poprzednim wierszu polecenia, polecenie automatycznie przekonwertuje znak na wartość dziesiętną (ASCII). Sprawdzanie granic nie jest jednak przeprowadzane w odniesieniu do rozmiaru łańcucha, co może prowadzić do problemów, co omówimy później.