W Internet Experiment Note (IEN) 137, „On Holy Wars and a Plea for Peace” z 1980 r., Danny Cohen podsumował Podróże Guliwera Swifta częściowo w następujący sposób, omawiając kolejność bajtów: Guliwer dowiaduje się, że istnieje prawo , ogłoszony przez dziadka obecnego władcy, nakazujący wszystkim obywatelom Lilliputu rozbijanie jajek tylko na małych końcach. Oczywiście wszyscy obywatele, którzy rozbijali jajka na końcu, byli oburzeni proklamacją. Wybuchła wojna domowa pomiędzy Little-Endianami i Big-Endianami, w wyniku której Big-Endianowie schronili się na pobliskiej wyspie, królestwie Blefuscu. Celem artykułu Cohena było opisanie dwóch szkół myślenia podczas zapisywania danych w pamięci. Niektórzy uważają, że bajty o niższym numerze powinny być zapisywane jako pierwsze (nazywane przez Cohena „Little-Endianami”), inni natomiast uważają, że bajty o większym znaczeniu powinny być zapisywane jako pierwsze (tzw. „Big-Endiany”). Różnica naprawdę zależy od używanego sprzętu. Na przykład procesory oparte na procesorach Intel korzystają z metody Little-Endian, podczas gdy procesory oparte na Motoroli korzystają z metody Big-Endian.