Debuger w przestrzeni użytkownika (pierścień 3) jest w stanie debugować tylko poszczególne programy, które działają na jądrze. Debuger w przestrzeni jądra (pierścień 0) jest wymagany do debugowania jądra. Debugowanie jądra jest zwykle wykonywane między dwoma systemami: jeden uruchamia debuger, a drugi jest systemem, który jest debugowany. Potrzebne są dwa systemy, ponieważ w przeciwieństwie do zawieszenia pojedynczego programu w debugerze pierścienia 3, zatrzymanie całego jądra uniemożliwiłoby interakcję z systemem w celu uruchomienia poleceń lub wznowienia go! Istnieje jeden wyjątek znany jako „lokalne” debugowanie jądra, który umożliwia wygodne debugowanie jądra aktualnie uruchomionego systemu. Główną wadą lokalnego debugowania jądra jest to, że nie można zatrzymać uruchomionego systemu, co oznacza, że nie można ustawić ani wstrzykiwać żadnych punktów przerwania ani debugować w przypadku awarii, a ponieważ system jest stale uruchomiony, wartości w pamięci mogą się szybko zmieniać. Jedynym oficjalnie obsługiwanym (a zatem zalecanym) debugerem pierścienia 0 dla systemu Windows jest WinDbg, który zwykle wymawia się jako win-dee-bee-gee, wind-bag lub win-dee-bug. Jest on rozwijany i utrzymywany przez firmę Microsoft i dołączany jako część pakietów narzędzi programistycznych. WinDbg oferuje szereg różnych transportów, w których można debugować jądro. Debugowanie sieciowe jest najbardziej niezawodną, wydajną i spójną konfiguracją debugowania jądra. WinDbg można uzyskać, instalując zestaw Windows SDK, WDK lub ze sklepu Microsoft Store jako WinDbg Preview. Nowszy WinDbg Preview to ten sam WinDbg, ale z interfejsem podobnym do metro. Laboratoria w tej sekcji będą używać WinDbg Preview. Jeśli jesteś bardziej fanem wiersza poleceń, możesz użyć kd.exe, aby połączyć się z systemem docelowym. Jest on dołączony obok WinDbg w zestawie SDK i WDK. Wszystkie odmiany WinDbg są wspierane przez DbgEng, który stanowi podstawową funkcjonalność WinDbg. Microsoft dołącza pliki nagłówkowe i biblioteki do interakcji z DbgEng w Windows SDK, aby programiści mogli pisać narzędzia, które wykorzystują bibliotekę, która wspiera programowo WinDbg.