Do tej pory widzieliśmy, jak wirtualizację osiągnięto w architekturze x86 przed pojawieniem się wirtualizacji wspomaganej sprzętowo. Aby przezwyciężyć wcześniejsze ograniczenia architektoniczne i pomóc w rozwoju VMM, wprowadzono rozszerzenia sprzętowe. Około 2005 r. niezależnie opracowano dwie główne implementacje: Intel Virtualization Technology Extensions (VT-x) i AMD Virtualization (AMD-V), wcześniej znane jako Secure Virtual Machine (SVM). Pozostała część tego rozdziału obejmie niektóre aspekty VT-x.