Chociaż istnieje wiele architektur mikrokontrolerów, takich jak Intel 8051, Freescale (Motorola) 68HC11 i Microchip PIC, dwie architektury pojawiają się znacznie częściej w urządzeniach podłączonych do Internetu: ARM i MIPS. Znajomość architektury procesora jest ważna podczas korzystania z narzędzi, takich jak deasemblery, narzędzia do kompilacji i debugery. Identyfikację architektury procesora można zazwyczaj przeprowadzić poprzez wizualną inspekcję płyty i zlokalizowanie procesora. ARM to licencjonowana architektura, z której korzysta wielu producentów mikroprocesorów, mikrokontrolerów i układów SoC, takich jak Texas Instruments, Apple, Samsung i inni. Rdzenie ARM są licencjonowane w wielu profilach w zależności od zamierzonych zastosowań. Rdzenie ARM występują w architekturach 32- i 64-bitowych i mogą być skonfigurowane jako big- lub little-endian. MIPS, ostatnio należący do Wave Computing, który niedawno wyszedł z bankructwa, nie jest już rozwijany na rzecz RISC-V; jednak umowy licencyjne podpisane przed restrukturyzacją wydają się być ważne. MIPS został licencjonowany przez kilku producentów, takich jak Broadcom, Cavium i inni. Podobnie jak ARM, MIPS ma warianty 32- i 64-bitowe i może być uruchamiany w trybie big- lub little-endian. Jest powszechnie spotykany w urządzeniach sieciowych, takich jak bezprzewodowe punkty dostępowe i małe routery domowe.